(Gulung)
(Asmo satriyo).....Jeneng siro midjilo panjenengan ingsun kagungan karso arso.....
(Gelar)
(Asmo satriyo).....Jeneng siro midjilo panjenengan ingsun kagungan karso rogoniro arso tumindak.....
Umpamane :
Mbekso mbeksoniro pribadi
Ngusadani ragane.....(jenenge wong liyo) kang lagi nandang robo murih waras
Raganiro arso tumindak nyambut gawe, murih sediyane kaleksanan kanti slamet
Midjil kuwi tegese miji utowo amijeni dadi ora ateges medal utowo lahir, yen ngono kuwi gelare, gulunge miji. Semono wis miji, iku tegese wis miji klawan herucokro, mulo banjur asmo "Herucokro Semono", her kuwi banyu, cokro kuwi bunder, se kuwi sejati, mono kuwi siji, dadi bibiting ono, iki bedo karo manunggal, yen manunggal kuwi lagi laku arep miji utowo laku midjil ugo disebutake midjil kuwi soko tembung wiji utowo miji, tembung herucokro semono kuwi keno ditegesake wijine ono putro, ateges gawe wiji ono, dene sing diarani putro kuwi kang nglimputi jagad royo yo kuwi urip.
Patrape Midjil
Tangan kiwo ing lempeng kiwo, jempolan nempel ing igo-igo wekasan, tangan tengen nempel ing dodo, jempolan meteg keteg, dengkul rapet, sikil waroto midak lemah, tangan kiwo nempel igo wekasan tegese kang ginowo, opo kang ginowo? yo iku urip. Igo tegese isine gaib, isine gaib kuwi yo urip, wekasan tegese kang gelar keri, yo iku ari-ari, anane roh suci, jempol tengen ing keteg tegese kang ditengahke, yo kuwi roso, noyo-nyoto yen ing kene kroso ono obahe urip, andunungake sarto mbuktekake yen wis tekan temenan tumrap laku, gelar yen ing kene lungguhe dat, dat kuwi gemblenge, gelare budi pakerti, pangerten tangan tengen kuwi mengku wewarah kang ditengenake, dengkul rapet midak lemah tegese obahe tumindak lan laku, rapet tegese wengku, dadi amengkoni tumindak lan laku, denen kang dadi wengkune suci, dlamakan waroto midak lemah tegese sungkem mring bumi, sungkem kuwi eling lan ngelingi.
Muni kuwi lakune utowo sipate osik, jeneng kuwi jumeneng utowo laku, siro soko tembung anasir, anasir kuwi cahyo lan sari-sarine, midjilo tegese anggemblengake, dadi tembung jeneng siro midjilo tegese laku anggemblengake cahyo lan sari-asrine, kumpule cahyo lans sari-sarine, kuwi dat, panjengenan ingsun kagungan karso lan arso, panjenengan ingsun kuwi urip utowo Romo, kagungan karso tegese roso-kroso, roso-kroso kuwi obah, mulo banjur ono obah, arso kuwi roso-kroso, roso-kroso kuwi lakune anggemblengake, mulo midjil kuwi lakune anggemblengake, dadi anane mung obah lan roso, tembung rogoniro arso kuwi kawicaksanan, yo kuwi kawicaksanan urip.
Bedane midjil kanti suworo lan ora kuwi laku lan lungguhe, yen kanti suworo kuwi nututi suworo, kuwi lungguhe panguwoso, yen dibathin kuwi angumpulake, midjil banjur kroso obah, obah kuwi kuwasane, dadi nuduhake roso mulo kuwi obahe urip, tegese urip kang durung lenggah, yen mengkono kuwi laku urip, kuwi mahanani lan anganani roso, roso kuwi tentrem anuduhake lakune roso tentrem.
Midjil lan pangandiko iku tegese osik ing roso, dadi karsaning roso, mulo kudu midjil, umpamane arep nguyuh, mangan, ngombe, turu, tumindak nyambut gawe opo wae. Midjil ing kene tegese pamit karo uripe, mulo kudu midjil awit kuwi pangolahe, upomo saresmi, midjil ing samubarang tumindak kuwi pangolahe, dadi mahanani sarto anganani roso, mulo tumindak opo wae yen wis midjil kuwi lungguhe rogo wis pamit, ateges dipangstoni, rogo wis wenang nemtokake, yo kuwi nemtokake laku, yo laku tentrem. Mulo rogo wis midjil kuwi tumindake malh kudu banjur eling, waspodo marang tumindak, eling marang kunci, sabar, narimo, ikhlas, jujur, welas asih lan tresno aninrasni banjur kudu toto, titi, titis, surti ngati-ati, gemi anstiti, idep, madep, mantep, dadi ora sak gelem-geleme dewe anggone tumindak utowo banjur nuruti sreging atine dewe. Tumindak budi pekerti putro kuwi ora ngowah-owahi koyo dene tumindake budi pekerti naliko durung midjil, tegese urip ora ngiwahi amung sakwise dadi putro kudu malah soyo kandel elinge, ojo malah dadi sembrono, mergo rogo murih ora nganti tumindak ninggalake soko angger-anggering Moho Suci.
Rogo kuwi tetep luput, mulo kudu midjil, tegese urip wis kerso ngagem kawicaksanan, mulo ojo susah was sumelang, was sumelang kuwi asale soko ragu-ragu amergo banget anggone mikirake, asale soko roso pangroso, lakune roso trenyuh. Panjenengan ingsun kagungan karso.....di iseni opo wae sak kersane, Romo dawuh sakersane waton ora tumindak luput, midjil kuwi dudu rembug uni, dudu rembug tembung, nanging midjil kuwi roso, senajan ora muni, janji eling arep midjil kuwi wis midjil, tumindake rogo tentrem, iki lakune, iki gemblenge, iki gagrakane. Senajan unine susunan boso wis kanti edi peni, rapi tumuju marang tentrem, nanging tumindake rogo ora laku trntrem sing ngono kuwi yo jeneng wis midjil nanging durung lungguh. Dene ono manungso kang durung midjil, nanging gelem tumindak tumuju marang karahayoning bebrayan utowo amemayuhayuning jagad, ngono kuwi pepindane wong ngomong tanpo lawan, wong ndongeng tanpo ono sing ngrungokake, wong nyambut gawe tanpo saksi, dadi lungguhe laku, lagi pangolah-pangrenggo, lha yen putro wis diwengku. Bedane wong liyo karo putro, yen wong liyo lagi lakune manungso, yen putro lakune urip, yen lakune manungso lagi laku suci tumuju marang Moho Suci, yen lakune putro wis dadi werangkane Moho Suci, putro wis dadi raganeMoho Suci. Mulo yen putro lagi midjil, sing midjil kuwi " urip, kunci, paweling, singkir, asmo, roso, obah. Asmo midjil kuwi kuwasane Romo, putro biso nyumurupi Romo yen nedengi lagi nyabdo, yo kuwi meneng, mung obah, banjur dawuh "ewang sukmo sasmito ingsun buwono langgeng", dawuh iki roso kang mahanani lan anganani obah mau. Yen putro lagi midjil banjur obahe midjil kuwi kang sinangkan soko dodo kiwo katarik manengen utowo kosok baline, dadi tangan kang tinarik soko dodo kiwo manengen kuwi lungguhe Wisnu, dadi laku, yen tangan kiwo tinarik soko dodo tengen mangiwo kuwi lungguhe Herucokro, dadi gelar, loro-lorone sinebut laku gelar.
Lagi midjil kok koyo-koyo weruh kahanan kang kumlebat ono ing sangarepe, kahanan koyo mengkono kuwi angen-angen, awit midjil kuwi tegese ora ono opo-opo, sing diarani angen-angen kuwi kahanan njobo, mulo yen sumurup, krungu lan anggondo lungguhe tumrap midjil terus ono opo-opo banjur kroso iki sing diarani gulung. Nitiprikso kuwi angen-angen mulo seweneh banjur podo nitiprikso, ono sing katon opo sing dikersakake lan suweneh ono sing ora weruh opo-opo, sing bener kuwi sing ora weruh opo-opo, kuwi roso kroso, satriyo lan endang kuwi urip, kuwi ono nanging ora bentuk, dadi ora biso dideleng kanti nitiprikso gaib, dene yen banjur biso nyumurupi satriyo lan endang, kuwi tegese lakune urip, yen putro midjil banjur kroso gumriming kuwi diarani lakune urip, kuwi Romo, kuwi lakune obah lan roso, kuwi midjil, dene yen putro midjil banjur sumurup cahyo putih gedene sak mrico gemebyar, kuwi Romo, kuwi roh suci, mangertiyo jeneng siro Romo kuwi urip, mono, roso, manunggal, yo roh suci kuwi mau. Sebabe opo putro biso weruh lakune Romo? amergo diparingi weruh, diweruhi kersane Romo paring weruh, dene yen lungguhe diparingi weruh kuwi kangge nuduhake putro lamun puled-ppinuledan karo Romo, mulo ojo ws sumelang. Dadi bab tembung sabdo mau, kuwi yen putro midjil ora ateges putro banjur biso nyabdo, awit asmo, midjil luwi sabdane Romo, dadi kang darbe sabdo sak jagad sak indenge royo kuwi mung urip, kuwi kang murbowaseso kabeh, ono lan ora ono.
(Asmo satriyo).....Jeneng siro midjilo panjenengan ingsun kagungan karso arso.....
(Gelar)
(Asmo satriyo).....Jeneng siro midjilo panjenengan ingsun kagungan karso rogoniro arso tumindak.....
Umpamane :
Mbekso mbeksoniro pribadi
Ngusadani ragane.....(jenenge wong liyo) kang lagi nandang robo murih waras
Raganiro arso tumindak nyambut gawe, murih sediyane kaleksanan kanti slamet
Midjil kuwi tegese miji utowo amijeni dadi ora ateges medal utowo lahir, yen ngono kuwi gelare, gulunge miji. Semono wis miji, iku tegese wis miji klawan herucokro, mulo banjur asmo "Herucokro Semono", her kuwi banyu, cokro kuwi bunder, se kuwi sejati, mono kuwi siji, dadi bibiting ono, iki bedo karo manunggal, yen manunggal kuwi lagi laku arep miji utowo laku midjil ugo disebutake midjil kuwi soko tembung wiji utowo miji, tembung herucokro semono kuwi keno ditegesake wijine ono putro, ateges gawe wiji ono, dene sing diarani putro kuwi kang nglimputi jagad royo yo kuwi urip.
Patrape Midjil
Tangan kiwo ing lempeng kiwo, jempolan nempel ing igo-igo wekasan, tangan tengen nempel ing dodo, jempolan meteg keteg, dengkul rapet, sikil waroto midak lemah, tangan kiwo nempel igo wekasan tegese kang ginowo, opo kang ginowo? yo iku urip. Igo tegese isine gaib, isine gaib kuwi yo urip, wekasan tegese kang gelar keri, yo iku ari-ari, anane roh suci, jempol tengen ing keteg tegese kang ditengahke, yo kuwi roso, noyo-nyoto yen ing kene kroso ono obahe urip, andunungake sarto mbuktekake yen wis tekan temenan tumrap laku, gelar yen ing kene lungguhe dat, dat kuwi gemblenge, gelare budi pakerti, pangerten tangan tengen kuwi mengku wewarah kang ditengenake, dengkul rapet midak lemah tegese obahe tumindak lan laku, rapet tegese wengku, dadi amengkoni tumindak lan laku, denen kang dadi wengkune suci, dlamakan waroto midak lemah tegese sungkem mring bumi, sungkem kuwi eling lan ngelingi.
Muni kuwi lakune utowo sipate osik, jeneng kuwi jumeneng utowo laku, siro soko tembung anasir, anasir kuwi cahyo lan sari-sarine, midjilo tegese anggemblengake, dadi tembung jeneng siro midjilo tegese laku anggemblengake cahyo lan sari-asrine, kumpule cahyo lans sari-sarine, kuwi dat, panjengenan ingsun kagungan karso lan arso, panjenengan ingsun kuwi urip utowo Romo, kagungan karso tegese roso-kroso, roso-kroso kuwi obah, mulo banjur ono obah, arso kuwi roso-kroso, roso-kroso kuwi lakune anggemblengake, mulo midjil kuwi lakune anggemblengake, dadi anane mung obah lan roso, tembung rogoniro arso kuwi kawicaksanan, yo kuwi kawicaksanan urip.
Bedane midjil kanti suworo lan ora kuwi laku lan lungguhe, yen kanti suworo kuwi nututi suworo, kuwi lungguhe panguwoso, yen dibathin kuwi angumpulake, midjil banjur kroso obah, obah kuwi kuwasane, dadi nuduhake roso mulo kuwi obahe urip, tegese urip kang durung lenggah, yen mengkono kuwi laku urip, kuwi mahanani lan anganani roso, roso kuwi tentrem anuduhake lakune roso tentrem.
Midjil lan pangandiko iku tegese osik ing roso, dadi karsaning roso, mulo kudu midjil, umpamane arep nguyuh, mangan, ngombe, turu, tumindak nyambut gawe opo wae. Midjil ing kene tegese pamit karo uripe, mulo kudu midjil awit kuwi pangolahe, upomo saresmi, midjil ing samubarang tumindak kuwi pangolahe, dadi mahanani sarto anganani roso, mulo tumindak opo wae yen wis midjil kuwi lungguhe rogo wis pamit, ateges dipangstoni, rogo wis wenang nemtokake, yo kuwi nemtokake laku, yo laku tentrem. Mulo rogo wis midjil kuwi tumindake malh kudu banjur eling, waspodo marang tumindak, eling marang kunci, sabar, narimo, ikhlas, jujur, welas asih lan tresno aninrasni banjur kudu toto, titi, titis, surti ngati-ati, gemi anstiti, idep, madep, mantep, dadi ora sak gelem-geleme dewe anggone tumindak utowo banjur nuruti sreging atine dewe. Tumindak budi pekerti putro kuwi ora ngowah-owahi koyo dene tumindake budi pekerti naliko durung midjil, tegese urip ora ngiwahi amung sakwise dadi putro kudu malah soyo kandel elinge, ojo malah dadi sembrono, mergo rogo murih ora nganti tumindak ninggalake soko angger-anggering Moho Suci.
Rogo kuwi tetep luput, mulo kudu midjil, tegese urip wis kerso ngagem kawicaksanan, mulo ojo susah was sumelang, was sumelang kuwi asale soko ragu-ragu amergo banget anggone mikirake, asale soko roso pangroso, lakune roso trenyuh. Panjenengan ingsun kagungan karso.....di iseni opo wae sak kersane, Romo dawuh sakersane waton ora tumindak luput, midjil kuwi dudu rembug uni, dudu rembug tembung, nanging midjil kuwi roso, senajan ora muni, janji eling arep midjil kuwi wis midjil, tumindake rogo tentrem, iki lakune, iki gemblenge, iki gagrakane. Senajan unine susunan boso wis kanti edi peni, rapi tumuju marang tentrem, nanging tumindake rogo ora laku trntrem sing ngono kuwi yo jeneng wis midjil nanging durung lungguh. Dene ono manungso kang durung midjil, nanging gelem tumindak tumuju marang karahayoning bebrayan utowo amemayuhayuning jagad, ngono kuwi pepindane wong ngomong tanpo lawan, wong ndongeng tanpo ono sing ngrungokake, wong nyambut gawe tanpo saksi, dadi lungguhe laku, lagi pangolah-pangrenggo, lha yen putro wis diwengku. Bedane wong liyo karo putro, yen wong liyo lagi lakune manungso, yen putro lakune urip, yen lakune manungso lagi laku suci tumuju marang Moho Suci, yen lakune putro wis dadi werangkane Moho Suci, putro wis dadi raganeMoho Suci. Mulo yen putro lagi midjil, sing midjil kuwi " urip, kunci, paweling, singkir, asmo, roso, obah. Asmo midjil kuwi kuwasane Romo, putro biso nyumurupi Romo yen nedengi lagi nyabdo, yo kuwi meneng, mung obah, banjur dawuh "ewang sukmo sasmito ingsun buwono langgeng", dawuh iki roso kang mahanani lan anganani obah mau. Yen putro lagi midjil banjur obahe midjil kuwi kang sinangkan soko dodo kiwo katarik manengen utowo kosok baline, dadi tangan kang tinarik soko dodo kiwo manengen kuwi lungguhe Wisnu, dadi laku, yen tangan kiwo tinarik soko dodo tengen mangiwo kuwi lungguhe Herucokro, dadi gelar, loro-lorone sinebut laku gelar.
Lagi midjil kok koyo-koyo weruh kahanan kang kumlebat ono ing sangarepe, kahanan koyo mengkono kuwi angen-angen, awit midjil kuwi tegese ora ono opo-opo, sing diarani angen-angen kuwi kahanan njobo, mulo yen sumurup, krungu lan anggondo lungguhe tumrap midjil terus ono opo-opo banjur kroso iki sing diarani gulung. Nitiprikso kuwi angen-angen mulo seweneh banjur podo nitiprikso, ono sing katon opo sing dikersakake lan suweneh ono sing ora weruh opo-opo, sing bener kuwi sing ora weruh opo-opo, kuwi roso kroso, satriyo lan endang kuwi urip, kuwi ono nanging ora bentuk, dadi ora biso dideleng kanti nitiprikso gaib, dene yen banjur biso nyumurupi satriyo lan endang, kuwi tegese lakune urip, yen putro midjil banjur kroso gumriming kuwi diarani lakune urip, kuwi Romo, kuwi lakune obah lan roso, kuwi midjil, dene yen putro midjil banjur sumurup cahyo putih gedene sak mrico gemebyar, kuwi Romo, kuwi roh suci, mangertiyo jeneng siro Romo kuwi urip, mono, roso, manunggal, yo roh suci kuwi mau. Sebabe opo putro biso weruh lakune Romo? amergo diparingi weruh, diweruhi kersane Romo paring weruh, dene yen lungguhe diparingi weruh kuwi kangge nuduhake putro lamun puled-ppinuledan karo Romo, mulo ojo ws sumelang. Dadi bab tembung sabdo mau, kuwi yen putro midjil ora ateges putro banjur biso nyabdo, awit asmo, midjil luwi sabdane Romo, dadi kang darbe sabdo sak jagad sak indenge royo kuwi mung urip, kuwi kang murbowaseso kabeh, ono lan ora ono.
saya atas nama BPK. SAMSUL dari MADURA ingin mengucapkan banyak terimah kasih kepada MBAH KARYO,kalau bukan karna bantuannya munkin sekaran saya sudah terlantar dan tidak pernaah terpikirkan oleh saya kalau saya sdh bisa sesukses ini dan saya tdk menyanka klau MBAH KARYO bisa sehebat ini menembuskan semua no,,jika anda ingin seperti saya silahkan hubungi MBAH KARYO no ini 082301536999 saya yakin anda tdk akan pernah menyesal klau sudah berhubungan dgn MBAH KARYO dan jgn percaya klau ada yg menggunakan pesan ini klau bukan nama BPK. SAMSUL dan bukan nama MBAH KARYO krna itu cuma palsu.m
BalasHapus