PAWELING

Siji siji, Loro loro, Telu telonono
Siji sekti, Loro dadi, Telu pandhito
Siji wahyu, Loro Gratrahino, Telu Rejeki

Opo tandane putro ? Pinaringan Kunci, Paweling, Singkir, Midjil, Asmo rinengkes limo dadi siji. Paweling kuwi tegese eling antoro dawuhe Romo, antoro kuwi roso lan roso. Siji-siji tegese Moho Kuwoso lan Moho Suci, pambuko lan panutup, gelar lan gulung, wengku lan kang mengkoni, dadi eling. Loro-loro tegese langit lan bumi, bopo lan ibu, kawah lan ari-ari, dadi puled-pinuledan, rekso-rinekso, ayom-angayomi, lungguhing ing roso eling anane ono sir lan sipat.
Telu telonono tegese jabang bayi (dat). Diwengku-kawengku-winengku, sir-dat-sipat, kumpule pambuko lan panutup, laku gembleng lan gelare Moho Suci.
Siji sekti tegese Urip kuwi sekti, sekti kuwi sek banjur mati tegese tentrem, siji kuwi Kunci. Loro dadi tegese dad utowo kumpule, siji yen ono siji banjur dadi.
Telu pandhito tegese lakune, yo lakune roso lan roso arep kumpul, pandhito tegese mapan lan ditoto. Mapan lan ditoto kuwi opo? tentrem. Mulo sanepane tan ono uwong biso manunggal karo mlayu sarto tinoto.
Siji wahyu tegese Urip kuwi pambuko, pambukane opo? yo pambukane roso, pambukane kuwi ono. Loro gratrahino, tegese gratrahino  peletek, yo peleteke roso
lan roso, yo iku peleteke rasane bopo lan ibu, peleteke iku lan iki.
Telu rejeki tegese anane jabang bayi, roso wis tes dadi banjur lego, lego kuwi tentrem, tentrem kuwi ora ono opo-opo, mulo paweling kuwi dawuhe Romo. Opo dawuhe Romo? tentrem ora ono opo-opo. Paweling dawuhe Romo, laku eling kuwi wigati wigatining wigati, dadi eling marang suci. Paweling kuwi ora keno diwoco salah siji utowo sebagian unen-unene, yen koyo mengkono rak banjur dudu paweling. Dene yen laku eling kuwi lahi kroso nanging laku ing kene tegese putro asmo. Awit laku kuwi kroso, rumongso, ngrasakake. Romo dawuh, paweling kuwi antoro roso lan roso, Urip lan urip banjur puled-pinuledan. Paweling kuwi wigati wigatining wigati, mulo ono tetembungan : "Lamun ingsun eling ingsun eling, lamun lali ingsun lali, ingsun taleni", pinuju opo wae putro kuwi moco paweling iku sakersane, nanging mangertiyo yen tansah cecedakan karo wong tuwo, yen ono rejekine kari nampani yen adoh ndadak dibalangake. Paweling kuwi panalangsane putro, paweling kuwi kroso laku nyoto, laku lumaku, nglakoni, dadi tumrape putro sabarng tumindak moco paweling disik sadurunge midjil kuwi luwih prayogo, tegese sabarang tumindak tansash eling, umpamane ngusadani, paweling disik banjur midjil, lamun temen-temenan pasti waluyo, waluyo jati jatining waluyo .
Yen nganti ora waluyo kuwi amargo ora paweling disik, sing ono mung roso tok, ono rumongso, aku kang ngusadani dene yen ora waluyo banjur dadi tutuhan.     Jeneng siro mangertiyo, mulo satriyo kang misuwur iku sinebut dananjoyo tegese jayane didanakake, satriyo kuwi darmane dono, yo dono opo wae, perkoro mari opo ora dudu wewenange rogo, mulo ojo dikulinekake ngarani, milih, ngenyang, kuwi pal kodrat, tegese banjur mestekake sadurunge nyoto. Romo kerep paring andaran, ojo age-age percoyo yen durung nyoto. Sakwise paweling kuwi banjur kroso, tumraping putro tembung kepareng lan ora kuwi njupuk soko paweling, tegese soko roso, awit banjur kroso, rumongso, ngrasakake, mulo banjur kroso, iyo lan orane kuwi pasti. Romo kuwi yen paring dawuh ngagem boso roso mulo banjur roso, kroso, ngrasakake, awit urip kuwi wasis samubarang kalir senajan sakwise paweling banjur biso :
- Krungu, diparingi krungu banjur biso.
- Weruh, diparingi weruh banjur biso.
- Anggondo, diparingo anggondo banjur biso.
- Kroso, diparingo kroso banjur biso.
- Obah, diparingi obah banjur biso.
Nanging mangertiyo jeneng siro ora banjur krungu, weruh lan liyane iku, dene yen sing maringi mau Urip-Roso, umpamane diparingi krungu, suarane mung banjur ngerti ngono wae. Yen putro sing kanggo gondelan mono, suarane yo ngagem tembung mono. Romo yen dawuh ojo, tegese nyegah, panyegah gelare angen-angen kang milar soko tentrem, ugo ono dawuh ati-ati, kuwi tegese rogo kudu tumindak ati-ati, amergo lagi disimak uwong, amergo lagi ditinting-tinting liyan, tembung kang den agem Romo yen dawuh marang putro kuwi ojo, bener, keno, ora, ati-ati, waspodo, purbowaseso, sakersaniro, dipangestoni, he........kuwi kabeh siji (mono). Tembung nitiprikso kuwi lungguhe angen-angen, putro yen nitiprikso yo kudu paweling, nanging ora bakal weruh opo-opo utowo krungu opo-opo, ora nggondo opo-opo lan liyo-liyane, cobo njur kuwi nitiprikso opo? dene yen ono nitiprikso banjur weruh opo-opo utowo krungu lan anggondo, genah kuwi angen-angen, rak wis diterangake yen Urip kuwi budeg, bisu, picak, lha yen weruh opo-opo kuwi rak angen-angen, budi pakerti lan poncodriyo, dadi sing bener kuwi ora weruh opo-opo amergo Urip kuwi datan bentuk nanging ono, sing bener kuwi wewaton roso, mangertiyo jeneng siro yen putro kuwi wis mrabot lan nglenggahi sabdo, kuwi ono, mahanani lan anganani ono. Tembung diparingi weruh, krungu, anggondo sarto kroso kae mau dununge suci, suci tegese dituduhake suci, dirungoni suci, kroso suci tegese laku suci, nanging mangertiyo jeneng siro suci kuwi durung sampurno, sampurno kuwi ora ono opo-opo, yen isih ono opo-opo kuwi durung sampurno, isih laku, mulo Romo dawuh laku suci lungguh ing roso, yen wis lungguh ora ono opo-opo, tegese tentrem, tentrem kuwi luput soko obahe angen-angen, tegese banjur ora diontang-ontangake angen-angen awit watak wantune angen-angen, sang soyo gede angen-angen, rogo sang soyo gede digorohi, amergo angen-angen kuwi ora nyoto, durung nyoto, mulo mangertiyo jeneng siro wigatine paweling disik banjur midjil, kuwi banjur lungguh temenan, bakal mahanani tentrem, roso, kroso, rumongso, ngrasakake.