Elingo jenengsiro putraningsun asaliro ono iki soko manunggaling roso sejati, duk naliko manunggaling bopo lan ibuniro, sakarone manunggal sawiji, rangkul-rinangkul, tan purun pisah jaji, lamun roso sakarone durung midjil, lha iku ananiro ing madyo, podo marmo jenengsiro ojo wani-wani marang wong tuwoniro, yektine kang anjangkung klawan dadio pepayungiro sinebut payung tunggal jati.

Selasa, 17 Juli 2012

NUTUP

Nutup kuwi sabdo.
Tangan tengen nempel dodo kiwo, tangan kiwo ing nduwure tangan tengen banjur moco unen-unen nutup, "pinarak ing prasojo sun sangoni basuki". Nutup tegese wis rampung, urip kuwi lanang, rogo kuwi wadon, sakwise manunggal nganti midjil rogo banjur nutup. Tangan tengen nempel dodo kiwo tegese kang ditengahke, yo kuwi roso, bali ing asale. Pangerten nempel dodo kiwo kuwi mengku pituduh yen lungguhe urip ing dodo kiwo, dodo kiwo minongko kedatone, yo kuwi kang sinebut ing unen-unen jongko joyoboyo, kedatone ratu adil ing alas ketonggo, iku tegese keteg ing onggo, tembung alas tegese a lan las, a kuwi anganani utowo ono, las kuwi roso, dadi anane roso ing keteg, kumpule roso, las-lasane roso utowo sari-sarine roso kuwi ono ing keteg. Bedane gelar gulunge midjil karo nutup, yen midjil kuwi kroso-ngrasakake, yen nutup kuwi rumongso-ngrumangsani, tegese wis laku.
Roso kuwi budeg, bisu, picak, dadi kroso-rumongso-ngrasakake.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar